Dit was Brakrock Ecofest 2023
Na een mooi feestjaar in 2022 met een 10e editie en Punk in Drublic, mocht de organisatie van Brakrock Ecofest 2023 de mooie opgang bevestigen. Het programma voor deze editie was alvast een stevige aanzet! De organisatie moet de Belgische eer in het punkwereldje hooghouden. Daar lijken ze met Brakrock en ook shows buiten het festivalseizoen goed in te slagen.
Het tempo van de bands lag weer enorm hoog, het was hollen van de ene naar de andere stage om iedereen aan het werk te kunnen zien. Zoals het echte punkrock betaamt hielden de bands zich namelijk aan korte sets.
Brakrock Ecofest 2023
Gratis parking in deze tijden is een enorm pluspunt. Met camping en festival op 10 minuten stappen van het treinstation is de uitstoot van koning auto een pak beperkter. Al zouden de NMBS en De Lijn voor een nog groter effect latere diensturen moeten garanderen, zodat ook niet-kampeerders met het openbaar vervoer weer thuis geraken. De weg naar de camping en het festival vinden was weer een avontuur.
Reguliere Brakrockgangers kennen natuurlijk hun weg, maar enkele nieuwelingen hadden toch nood aan wat hulp. Ook fietsers moesten hun voertuig aan het station achterlaten, maar waren hiervan niet op de hoogte, waardoor de ingang van het festival (dat nota bene op een fietspad ligt) vol stond met wild geparkeerde fietsen. Een fietsenstalling aan de ingang zou dan ook een zeer mooie aanwinst zijn voor dit Ecofest.
Het festivalterrein kreeg dit jaar een mooie upgrade. Extra banners voor de inkleding, een tribune voor de River Stage en een mooie zone met voldoende zitplaatsen om te eten of te drinken nabij de bars. Ook de merchstanden kregen voldoende plaats en er was zelfs nog plek over. Een perfecte plaats voor bijvoorbeeld enkele foodtrucks (HINT).
Brakrock Ecofest 2023 Dag 1
Ondanks de regen van de voorbije weken, lag het festivalterrein er goed bij. Hier en daar een vettige streep namen we er met plezier bij. The Stitches (**) mochten deze editie openen, maar dat leek het enige hoogtepunt in de hele set. Het excuus? Een optreden in Aken diezelfde avond. Beslis zelf maar of dat een goed excuus is. Aan de bonnetjesstand was er niet veel keuze wat betreft andere achtergrondmuziek. We Outspoken (***) mocht dan weer aan de River Stage de toekomende festivalbezoekers stevig groeten, een goed tempo om de sfeer voor de rest van de dag er goed in te brengen.
The Slackers (****) waren een pak enthousiaster dan hun voorgangers op de Woodstage. Hun aanstekelijke Ska kwam dan ook warm binnen toen het zonnetje doorbrak. The Dickies (****) zijn de grondleggers van de pop-punk en daar hoort zoals vanouds veel lol bij. Ondanks het feit dat de heren de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt, kregen we de full package met old-skool hits, inclusief een passage van Randy Bradbury van Pennywise.
Funeral Dress (****) moest last-minute H²O vervangen. Gelukkig vonden ze nog 2 clowns die voor Bart De Wever en Alexander De Croo konden doorgaan. Zo kregen we nog eens het scherp kantje van de band te zien dat al tegen de politieke schenen schopt sinds 1985. Sinds de millenniumwisseling zijn deze oude punkers echter meer een sfeerband geworden en daar is afsluiter ‘Party On’ het mooiste voorbeeld van.
Pulley (****) had nog een rekening van 2019 toen ze door vluchtproblemen niet op tijd in Duffel geraakten. Ondanks stemproblemen en met dank aan een enthousiast publiek werd die openstaande rekening vereffend. De Belgian Beer Bar was al een fantastische bruine kroeg, maar nu de organisatie er akoestische sessies inzet, maakt dat de boel helemaal af. Zo mocht Hans Roofthooft (*****) de eer van de eerste set op zich nemen en namen wij misschien een Karmelietje te veel. Of het nu het bier was of Hans, we werden vervuld met een warm gevoel.
Ook Good Riddance (****) had nog een rekening staan uit 2019 door datzelfde vliegtuig. Het is blijkbaar een motivator, want zij brachten een zeer degelijke set en herinneren ons al snel dat deze band nog een aantal hits in de platenbak heeft zitten. Na een dinerbreak was het tijd voor Me First & The Gimme Gimmes (*****). De all star punkband die er af en toe geen zin heeft, maar de motorboot vol hits vertrok en raasde een uur lang langs de Nete. De partyband bij uitstek en het enige jammer aan het optreden was dat we Cigar (?) misten.
Hold our beer dacht Terror (*****). Een nieuwe definitie van podiumenergie met een hoop stagedivers en het lesuurtje hardcore vloog voorbij alsof het niets was. Tijd voor snel nog ‘de leste’, maar daar dacht de Belgian Beer Bar en een tiental karaokische dronklappen anders over met enkele hits uit de catalogus van Get Ready (*****) die zonder enige gêne werden meegezongen.
Omdat de timetable gewijzigd was, konden we Pennywise (****) nog meepikken en moesten we woensdag niet naar Lokeren baggeren. Zij leverden een setje uit de doos af, perfect naar de smaak van het publiek. Het enige probleem is dat ze misschien te groot waren voor Park Ter Elst. Ga je dan naar huis of nog een laatste keer knallen? Blijf op Brakrock ALTIJD tot het laatste! Hadden we allemaal te veel gedronken of was The Meffs (*****) zo’n ontdekking? Dat zullen we begin 2024 te weten komen, ze komen dan nog eens terug naar ons land.
Brakrock Ecofest 2023 Dag 2
The Raging Nathans (?) werden helaas verzet naar de avond dus The Venomous Pinks (**) dan maar, die net als vorig jaar bleven hervallen in de ‘oh ohs’. Vergezeld van een zoveelste plensbui spoelde de sfeer al snel weg. De buien volgden elkaar even snel op als de bands en zo verwaterde ook de energie van Death Before Dishonor (***). Iets waar Get The Shot (****) minder last van had, met genoeg vuur in de set werd het water bestreden. Ook Voodoo Glow Skulls (****) trekt zich niets aan van de nattigheid, deze jongens hebben zoveel plezier dat zelfs de Nete mocht overstromen.
De zon kwam nog even piepen en zo kon Authority Zero (****) shinen zoals alleen zij dat kunnen. Aanstekelijke punkrock met reggea en ska invloeden die op het perfecte moment de dag kwam opluisteren.
Belpoppunk legends Janez Detd (*****) stond redelijk vroeg in de namiddag gepland, maar de band en vooral frontman Nikolas hadden er ontzettend veel zin in. Zijn energieniveau sprong door het dak en veegde ondanks zijn 48 lentes de vloer aan met dat van een 18-jarige. Doe er dan nog een bak hits bij, een sprong in het publiek en je hebt een perfecte trip naar de hoogdagen van de punkrock.
Nog voor er sprake was van die dagen, had je de band Scream (***) van de gebroeders Stahl. Terug naar de jaren’90 waar Dog Eat Dog (***) nog steeds vertoeft. Een amusant feestje voor de pubers van 1995. Teenage Bottlerocket (****) is dan weer skatepunk van de bovenste plank en het publiek keek al niet meer op een plensbui meer of minder. Tim Van Doorn (*****) op een koude druilerige zaterdag in een volle bruine kroeg, meer heb je niet nodig om een koude punkrockziel warmte te bezorgen.
Het was een zeer moeilijke keuze tussen de prettig gestoorde hits van The Toy Dolls (****), die na al die jaren nog steeds in topvorm verkeren. Of Drain (*****), die de Ruin stage ruïneerden als een bende losgeslagen primaten. Nog een laatste keer in de bruine kroeg met Jason DeVore (****) en een kleine schuilbeurt terwijl het park langzaamaan verdronk.
Het was een koude en natte punkrockdag, maar toch deed Frank Turner met zijn Sleeping Souls (*****) het vuur weer branden in ons punkrockhart. Zijn enthousiasme en warme stem zorgden voor een ideale afsluiter van het festival en een warm thuisgevoel ondanks een zoveelste plensbui.
Food & Drinks
Het drankenassortiment was ook dit jaar basic, maar wel inclusief biologische frisdranken en wijnen. Niet dat we iets te kort kwamen, maar een cocktail aan het water zou wel smaken of een stevige shot Jägermeister op een druilerige zaterdag om ons op te warmen. In bier kwamen we dan weer niets te kort. Dankzij de Belgian Beer Bar van Staminee ’t Anker (*****) kon je kiezen uit verschillende stevige bieren onder het genot van een sfeervolle akoestische set.
Het eten dan maar? We moeten toegeven dat het menu in kwaliteit een mooie stap voorwaarts heeft gemaakt ten opzichte van de voorbije jaren. Zeker als je weel dat een pak andere festivals dit jaar moesten inboeten ondanks een flinke meerprijs. Omkomen van de honger zal je niet doen, maar het assortiment blijft helaas nog steeds klein. Om iedereen mee te krijgen op de vegan of organische voedseltrein moet de kwaliteit naar omhoog of moeten de porties groter zijn. Zo blijft de winnaar van het weekend dus nog steeds Frituur ‘T Perron (****) op een tiental minuutjes stappen.
Festivalterrein
Over de locatie kunnen we alweer lyrisch zijn. Het park rond de kasteelruïne van Ter Elst naast de Nete is een prachtig groen domein waar de podia opgesteld staan tussen de bomen. De River Stage naast de Nete, De Wood Stage midden in het park en een kleine Ruin Stage achter het kasteel. De podia staan kort op elkaar, maar in de groene omgeving hoorde je gelukkig amper iets van de andere podia en zo kon je snel inpikken wanneer je van een andere stage kwam.
Dankzij het ecosysteem bleef het groene domein ook doorheen het festival proper. Een beker op de grond? Deze werd bijzonder snel van de grond gerapen, want even bukken is een pintje verdiend. Zelfs de eetbakjes inclusief vork worden voor 2 bonnetjes goed gerecycleerd. De regen maakte het naar het einde van het festival toe lastig om het terrein droog te houden. Jammer genoeg kunnen gitaren niet zo hard scheuren dat de wolken eraan moeten geloven. En beste rokers, ook jullie bedankt om jullie peukjes 99% van de tijd op de juiste plaats te houden!
Brakrock Ecofest 2023 was een punkfestival in zijn puurste vorm. Niet te veel randanimatie of andere tierlantijntjes, maar vooral een muziekfestival door en voor punkrockfans. De fans en de bands blijven de core van dit festival en we kijken nu al uit naar Brakrock 2024 op vrijdag 2 en zaterdag 3 augustus!
